(ta.man.car)
v.
1. Fazer barulho ao andar de tamancos; TAMANQUEAR; TAROUCAR [td. ]
2. Ver atamancar. [td. ] [int. ]
[F.: tamanc(o) + -ar. Hom./Par.: tamanca (s) (fl.), tamanca (sf.) e pl; tamancaria (s) (fl.), tamancaria (sf.) e pl; tamanco (fl.)/ tamanco (sm.)]